İngiltere'den Mektup: Altmışta Mini: kişisel bir bakış

DriveWrite Automotive'in kurucusu Jeff Maxted, küçük bir arabanın tarihin akışını nasıl değiştirdiğini araştırıyor. 

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, petrolün karneye dağıtıldığı ve insanların çatışmanın dehşetinden kurtulduğu bir zamanda, Britanya'nın arabalarının hem teknoloji hem de tasarım açısından modası geçmiş olduğu ortaya çıktı. Millet olarak morale ihtiyacımız vardı. Savaş öncesi otomobil yıllarında büyük siyah su aygırları yaşlarına bakmaya ve endişe verici bir oranda kıt yakıt tüketmeye başlıyordu.

Bu arada, göletin karşısında, Amerikan otomobil endüstrisi, fantastik, parlak krom ve üretim hatlarından yuvarlanan modern araçlarla büyüyordu. Bir şeyler yapılmalıydı.

Erken Günler: Anında Büyülenme

Bir gün bir adam, "Bir dakika çocuklar, harika bir fikrim var" dedi. Ne yazık ki hikayem için, o kişi İtalyan İşi'ndeki Michael Caine'di. Mühendis Alec Issigonis'in çok küçük ve ekonomik bir arabada enine motor harika fikrini ortaya attığında ne dediği bilinmiyor ama sonuç 1959'da endüstriyi değiştiren bir araba oldu.

İngiliz Motor Corporation Mini doğdu.

Önden çekiş yeni bir fikir olmasa da, BMC BM A'nın minyatür 850 cc dört silindirli motorunu yana çevirmenin yaratıcılığı, bu küçük otomobilin taban alanının yüzde 80'inin yolculara ve bagajlara verilmesine izin verdi. Alışılmadık yuvarlak orta konsolu ve 18 inç uzunluğundaki vites koluyla Mini, 1960'ların ünlü bir otomobili oldu ve İtalyan işçiliğinin gerçek bir yıldızı oldu. Mini, sonraki yirmi yılda popüler olmaya devam etti ve bu süre zarfında belki daha az çekici, ama kesinlikle daha gelişmiş hale geldi.

Anlık çekiciliğe rağmen, gerçek şu ki, özellikle günümüz standartlarına göre yapı kalitesi korkunçtu. Ucuz bir arabaydı ve bunun için özür dilemedi. "Mini", "halk arabası"ydı, terli kitleler için dört koltuklu bir gövde kitiydi ve kitleler topluca satın aldı. Yakıtını yudumlayarak ve kalabalığın içinde titreyen ortalama bir sürücüye teklif vererek iyi iş çıkardı.

Fotoğraf: BMW Group PressClub İngiltere.

İlgili: Küçük arabaların Dünya'ya hükmettiği bir zamana bakmak.

Mini benim ilk arabamdı

Bu, polis memuru olan ve bu nedenle insanları tanıyan ve böylece alternatif kanallardan bilgi alabilen insanları tanıyan babam tarafından sağlandı. İçeride fazla bir şey olmamasına rağmen arabam soyuldu. İlk yıllarını, ünlü Brands Hatch pistindeki yerel etkinliklerde düzenli olarak görülen mütevazı bir yarış arabası olarak geçirdi.

Yarış arabasının motoru söküldü (Boo!) ve bir stok bloğu ile değiştirildi, ancak ayarlanmış çalışan silindir kafasının değiştirilmesi ve ona biraz daha fazla güç kazandırmak için birkaç mantıksız değişiklik eklenmesi uzun sürmedi. Dürüst olmak gerekirse, frenlemeyi nasıl iyileştireceğimi pek düşünmedim, ama bilirsiniz, gençtim.

Zamanla, arabanın yerini güzel bir kırmızı Mini Cooper aldı ve bu da ömrü 60 kata kadar azaltarak nefes kesen 17.2 saniyeye indirdi. Arkadaşlarım doğum günümde bana ahşap çerçeveli delinmiş bir direksiyon bile aldılar. Evet beyler, bu bir bebek mıknatısıydı, tamam; Tam da sürücüyü gördüklerinde. . . .

Fotoğraf: BMW Group Basın Kulübü.

Geçen Yıllar: Çanlar Çalıyor

İnsanlar orijinal küçük motoru ayarlamanın veya değiştirmenin yollarını buldukça, Mini, motor sporlarında en başından beri son derece popüler olduğunu kanıtladı. 1964 yılına gelindiğinde, araba uluslararası sahnede tahtaları süpürüyordu. Şirket bunu ele geçirdi ve bir polis arabası şeklinde bile görünen Cooper ve Cooper S'nin daha güçlü versiyonlarını hızla tanıttı. Tasarımcılar modelin kullanım ömrünü uzatmaya çalışırken sonraki varyantlar bu erken büyüyü kaybetti ve otomobilin yerini başka modeller almaya başlayınca satışlar düştü.

Sonunda 2000 yılında zil çaldı. Minik gitmişti.

Tabii ki, zaman hepimiz için ilerliyor ve daha büyük, daha hızlı arabalar arzusu devraldı. Ben yetişkin sürüş dünyasına sürüklenirken, tekmelenirken ve çığlık atılırken Cooper'ım bile bloktaki yeni çocuğa teslim edildi.

Çekici Dolandırıcının Dönüşü

BMW, şimdi British Leyland Group olarak adlandırılan ve ölmekte olan İngiliz şirketinden geriye kalanları devraldığında, varlıkları kaptı ancak Mini adını korudu. Görünüşe göre bu akıllıca bir hareketti, çünkü araba artık üretimde olmasa da meraklıları arasında popülerliğini korudu ve elli yıllık arabaları bu güne kadar yollarda tutmaya devam ederek efsaneyi yaşattı.

Alman markası hızla bir niş açılımı gördü ve bildiğimiz Mini'yi 21. yüzyılda piyasaya sürmeye başladı. Akıllı bir pazarlama hilesi olarak, yuvarlak orta çubuğu tuttular ama şimdi onu en son teknolojiyle donattılar. Saf olanlar homurdanabilirken, sevimli alçak büyümüş, kilo almış ve büyük bir şehir kıyafeti almış olsa bile, BMW bir şekilde orijinal otomobilin tarihsel duygusunun en azından bir kısmını modern bir ürüne dahil etmeyi başardı.

Fotoğraf: BMW Group PressClub İngiltere.

pembe gözlük

Gerçek şu ki, en son sürüm 60 yıllık orijinal sürümden çok daha iyi. Yine de, arabaları seven herkes 1959 orijinaline sahip olmak için neredeyse her şeyini verirdi. yapacağımı biliyorum.

Savaş yıllarından sonra Britanya yeni bir başlangıca açtı ve en azından gençler için bu yeni başlangıç 1959'da Ricky Nelson, Elvis Presley ve Marty Wilde (İngiliz rock'çı. Orada olmalıydın) ile başladı. Ve tabii ki BMC Mini. 1960'lar yeni müzikle, Mary Quant ve Carnaby Street gibi insanlar tarafından yönetilen yeni modayla, özgür aşkla, daha iyi beklentilerle ve özgür aşkla çiçek açtı (o kadar sınırsız ki bundan iki kez bahsettim!).

Barış ve gençleşme zamanıydı ve Miniler hükmetti. Sadece ulaşımdan daha fazlasıydı; bütün bir nesil birden yolun özgürlüğüne kavuştu ve biz de bundan en iyi şekilde yararlandık. En azından ben öyle düşünüyorum. Her şey biraz kafa karıştırıcı dostum.

Jeff Maxted bir otomotiv yazarı, fotoğrafçı ve İngiltere'den Mektup serimizin yazarıdır. Onu Twitter'da takip edin: @DriveWrite

Uluslararası Mini Toplantı 2017 (Westport House, İrlanda) Galeri

Galeri Kapak fotoğrafı: BMW Group PressClub.